PERSONAZHE

Kujtim nga Ilir Meçe*

Vdekja e parakohshme e një miku, e një personi të njohur, e një njeriu që i ka dhënë diçka njerëzimit, bëhet edhe më e dhimbshme. E tillë mendoj se ka qenë ajo e Ardian Arrës një vit më parë. Titulli i këtij shkrimi- kujti, ndoshta për shumëkënd është bombastik dhe i ekzagjeruar. Por të më kuptoni, nuk kam ndër mend të krahasoj Maradonën e vërtetë me askënd në botë, por dua vetëm të vlerësoj Ardian Arrën sepse e meriton dhe prandaj e quaj "Maradona shqiptar".

Vllaznia e viteve '90 ka patur në rradhët e saj disa futbollistë të cilët kanë lënë gjurmë me paraqitjet e tyre në fushët e blerta. Pjesë e saj kanë qenë lojtarë si Vioresin Sinani, Edi Martini, Armir Grima, Suad Lici, Uliks Kotrri etj të cilët kanë qenë gjithnjë protagonist me paraqitjet e tyre. Por në fakt, nëse i jemi "borxhli" dikujt, ai padyshim që është Safet Osja.

Mjeshtri Dedë Bregu kampioni i sportit burrëror  të mundjes së lirë ka të drejtë të ndihet  krenar ndoshta më tepër se për vete, për vajzën e tij Vera, Mjeshtrën e Merituar të Sportit Shqiptar, 10 herë kampione kombëtare e Shqipërisë në kërcimin së gjati, përmirësuese  7 herë e rekordit kombëtar të kësaj gare, 4 herë fituese e 3 hapshit. “Vera e cilësuar si ambasadore e sportit shqiptar në të gjitha aktivitetet ndërkombëtare të atletikës; në mitingje, në kampionate ballkanike, europjane, botërore- të gjitha këto në përsonalitetin, talentin dhe përkushtimin e një vajze të thjeshtë[1].

Nga Vladimir Karaj

Të humbësh mundësinë për të marrë pjesë në botëror, për një futbollist është si t'i biesh me shkelm jetës. Ta dish që këtë mundësi ta kanë shitur, është sa e dhimbshme dhe absurde. Por për Ferit Ragamin, që të dyja kanë ndodhur në vitin 1985. Një nga yjet e kombëtares së viteve '78 - '90, tregon në një intervistë për gazeten, dyshimet e tij se dikush nga byroja politike me urdhrat që dha krijoi edhe mundësinë që Shqipëria të humbte dy nga ndeshjet ku vendosej fati i botërorit. Për futbollistin e mirënjohur të Vllaznisë e Partizanit ky është pengu i jetë, diçka që nuk do t'i hiqet kurrë nga mendja. Në intervistë ai tregon se përse dyshon që ndeshja, për një arsye apo një tjetër, u shit.

Roli i Mucit tek ekipi shkodran

Në ekip Muci ishte lider i padiskutueshëm për vite me radhë, mesfushor punëtor dhe inteligjent. Në çdo ekip dy, tre apo katër lojtarë janë bërthama rreth së cilës ngrihet dhe funksionon mekanizmi i gjithë skuadrës, prandajMuci vazhdimisht, gjatë gjithë karierës së tij disa vjeçare tek Vllaznia, në të cilën janë ndërruar disa breza lojtarësh ka qenë në udhëheqjen e ekipit drejt suksesit, në daljet nga situatat e vështira, ishte shembull i lojtarit serioz, tepër korrekt, i aftë psikologjikisht për të mos rënë viktimë e pasioneve instinktive në asnjë situatë të lojës.

Ka lindur në Shkodër, më saktë në lagjen Kiras, më 16 maj 1923. Sportin do ta fillonte shumë herët, që në moshën 6 vjeçare në fushën e Lamijeve. “Shkoja të ruaja delet dhe aty gjej duçare eke luajtur disa shokë si Ragip Vajushi, Nuh Vajushi etj. Nga dëshira që kisha për të luajtur futboll, I them Ragipit a mundem me luajt me to? Ai më thotë që duhet të paguash një gjysëm korone ngaqë duam të blejmë fanellat me të cilat do të luajmë. Unë ja pagova dhe ai më futi të luaj si portier. Qysh atë ditë, ëndërroje se si mund të bëhesha futbollist”. Familja e tij për ta hequr nga puna e çobanit, në moshën 8-9 vjeçare e çojnë në Tiranë për të kryer shkollën fillore. Në moshën 14 vjeçare aim baron shkollën fillore dhe Besim Qarri e çon për të luajtur në skuadrën “Dëfrimi” të Tiranës. Në vitin 1939, pra në moshën 16 vjeçare Ahmetit I del bursa për të studiuar në shkollën bujqësore të Kavajës.