Gabimi i arbitrimit është një sëmundje e pashërueshme, ashtu si edhe paaftësia për ta pranuar atë. Megjithatë, futbolli heziton të pranojë diagnozën dhe ka vendosur t’i nënshtrohet të gjitha llojeve të provave klinike, asistentët (të cilët mbërritën në 1891), gjyqtarët e zonës (të zhdukur), zyrtari i katërt, teknologjia e vijës së portës, jashtë loje gjysmë automatike, VAR-i i përdorur më shpesh dhe VAR-i sipas kërkesës i përdorur Ligën F.
Makineria e arbitrimit, e cila herë pas here merret me rregullat, nuk ndalet, as nuk përjashtohet, që një ditë NASA-s t’i kërkohet ndihmë për diçka që nuk ka zgjidhje. Komplotet. Video asistentët e gjyqtarëve ofrojnë kujdes, cili në më të shumtën e rasteve është thjesht rutinë (presin vendimin e Var-it), por nuk është e mundur të gjendet unanimitet.
Ende nuk e dimë nëse dikur jetonim më mirë pa të, sesa tani me të, sepse futbolli është një koktej pasioni dhe interpretimi, shpesh irracional, deri në atë pikë sa kërkohet konspiracion edhe në vizatimin e vijave që shënojnë kufirin midis ligjshmërisë dhe jashtë loje.
Nëse as shkenca nuk është e sigurt nga mendimi i paragjykuar i tifozit, imagjinoni se çfarë vjen përballë atyre shfaqjeve gri, kufitare ose të diskutueshme në të cilat një rast më shumë, ose pak shënon nëse shtytja ishte e qëllimshme apo aksidentale.
