PERSONAZHE

Cila është historia e pa treguar e Astrit Hafizit, nga një muzikant, pianist, në një mesfushor të talentuar dhe më pas trajneri i kombëtares, që tronditi Gjermaninë? Vitet kryeqytetase te Shkëndija, dëshira e Dinamos dhe transferimi brenda ditës nga Kampi i Dajtit në Razëm.

Basketbolli, shkolla, dashuria. Për të parën po sakrifikon shumë, për të dytën ende nuk është konkretizuar dëshira e saj, ndërsa për të tretën, është në pritje. E kemi fjalën për basketbollisten e Vllaznisë dhe të kombëtares shqiptare Edona Berranija. Shumëkush e njeh atë vetëm në parketin e pallatit të sportit, por dëshira për ta njohur edhe jashtë, na çoi në këtë intervistë disi ndryshe me të.

Kujtim nga Ilir Meçe*

Vdekja e parakohshme e një miku, e një personi të njohur, e një njeriu që i ka dhënë diçka njerëzimit, bëhet edhe më e dhimbshme. E tillë mendoj se ka qenë ajo e Ardian Arrës një vit më parë. Titulli i këtij shkrimi- kujti, ndoshta për shumëkënd është bombastik dhe i ekzagjeruar. Por të më kuptoni, nuk kam ndër mend të krahasoj Maradonën e vërtetë me askënd në botë, por dua vetëm të vlerësoj Ardian Arrën sepse e meriton dhe prandaj e quaj "Maradona shqiptar".

Për një futbollist, te humbesh mundesine per te marre pjese ne nje boteror, është si t'i biesh me shkelm jetës. Kur e meson qe këtë mundësi ta kanë shitur, është sa e dhimbshme dhe absurde. Kjo ka ndodhur për Ferit Ragamin dhe yjet e kombetares se vitit 1985. Keshtu thuhet ne nje interviste te tij dhene per gazeten, dyshimet e tij se dikush nga byroja politike me urdhrat që dha krijoi edhe mundësinë që Shqipëria të humbte dy nga ndeshjet ku vendosej fati i botërorit !!